پوكر آنلاين
در بيشتر قرن بيستم ، المپيك فقط به ورزشكاران آماتور اجازه مي داد كه شركت كنند و اين كد آماتور به شدت اجرا مي شد - جيم تورپ به دليل اينكه براي بازي بيس بال در سال 1912 پول زيادي خرج كرده بود ، از مدال هاي دو و ميداني محروم شد.
بعداً ، كشورهاي بلوك كمونيست وارد تيم هايي از المپيك ها شدند كه همگي به طور اسمي دانشجو ، سرباز و يا در يك حرفه مشغول به كار بودند ، اما در واقع بسياري از آنها توسط دولت پول پرداخت مي كردند تا به صورت تمام وقت آموزش ببينند.
در اواخر دهه 1960 ، انجمن هاكي آماتور كانادا (CAHA) احساس كرد كه بازيكنان آماتور آنها ديگر نمي توانند در مقابل ورزشكاران تمام وقت تيم شوروي و ساير تيم هاي اروپايي كه مرتباً در حال بهبود هستند ، رقابت كنند. آنها براي استفاده از بازيكنان ليگ هاي حرفه اي تلاش كردند اما با مخالفت فدراسيون بين المللي هاكي روي يخ (IIHF) و كميته بين المللي المپيك (IOC) روبرو شدند. در كنگره IIHF در 1969 ، IIHF تصميم گرفت كه به كانادا اجازه دهد از 9 بازيكن هاكي حرفه اي غير NHL [14] در مسابقات جهاني 1970 در مونترال و وينيپگ ، منيتوبا ، كانادا استفاده كند.
اين تصميم در ژانويه 1970 پس از آنكه رئيس IOC اوري برونديج گفت كه وضعيت هاكي روي يخ به عنوان يك ورزش المپيكي اگر تغيير ايجاد شود به خطر مي افتد ، لغو شد. در پاسخ ، كانادا از همه مسابقات بين المللي هاكي روي يخ كنار كشيد و مقامات اظهار داشتند كه تا زمان آغاز "مسابقه آزاد" آنها برنخواهند گشت. گونتر ثابتزكي در سال 1975 رئيس IIHF شد و به حل اختلاف با CAHA كمك كرد. در سال 1976 ، IIHF موافقت كرد كه "رقابت آزاد" بين همه بازيكنان در مسابقات جهاني برگزار شود. با اين حال ، به دليل عدم تمايل NHL براي استراحت در نيم فصل و سياست فقط آماتوري IOC ، هنوز بازيكنان NHL مجاز به بازي در المپيك نبودند.
به منظور اطمينان از عدم رعايت قوانين ، قوانين سختگيرانه هدايا را در حين فرآيند جذب و همچنين در حين و حتي بعد از شغل يك ورزشكار دانشگاهي محدود مي كنند. ورزشكاران كالج همچنين نمي توانند محصولات مورد تأييد را ، كه برخي ممكن است نقض حقوق آزادي بيان را در نظر بگيرند.
برخي از اين سيستم به عنوان بهره بردار انتقاد كرده اند. برنامه هاي برجسته دو و ميداني دانشگاه از فعاليتهاي عمده تجاري است و به راحتي مي تواند در طي يك فصل موفق ميليون ها دلار سود كسب كند. ورزشكاران كالج وقت زيادي را صرف "كار كردن" براي دانشگاه مي كنند و در آن زمان به غير از بورسيه هايي كه گاهي اوقات ده ها هزار دلار ارزش دارند ، از آن چيزي نمي گيرند. در همين حال ، مربيان بسكتبال و فوتبال حقوقي دريافت مي كنند كه مي تواند با حقوق مربيان تيم هاي حرفه اي مقايسه شود.
- پنجشنبه ۲۵ دی ۹۹ ۰۹:۱۷
- ۲۲ بازديد
- ۰ نظر