هنگامي كه انجمن آمريكايي در سال 1882 شروع به بازي كرد ، NL با اولين سازمان رقيب قدرتمند خود روبرو شد. AA در شهرهايي بازي كرد كه NL تيم نداشت ، بازي هاي يكشنبه و نوشيدني هاي الكلي را در محلي كه مجاز بود ، ارائه مي داد و بليط ارزان تر را در همه جا فروخت (25 سنت در مقابل 50 سنت استاندارد NL ، مبلغ سنگيني براي بسياري در سال 1882). NL با تأسيس باشگاه هاي جديد در سال 1883 در شهرهاي AA فيلادلفيا (بعداً "Phillies") و نيويورك (تيم غول هاي بزرگ) نام گرفت.
اتحاديه ملي و انجمن آمريكايي در طول ده سال زندگي مشترك هفت بار در نسخه اي از سري جهاني شركت كردند. اين مسابقات نسبت به سري مدرن كمتر سازمان يافته بودند و در كمتر از سه بازي و پانزده بازي به طول انجاميد و دو سري (1885 و 1890) با اختلاف نظرهايي به پايان رسيد. NL در سال 1886 چهار بار و AA فقط يك بار برنده شدند.
با شروع پيتزبورگ دزدان دريايي در سال 1887 ، ليگ ملي شروع به حمله به انجمن آمريكايي براي امتياز دادن به جاي تيم هاي NL كه جمع شدند. اين باعث كاهش ثبات AA مي شود.
ديگر ليگ هاي جديدي كه براي رقابت با ليگ ملي افزايش يافتند اتحاديه اتحاديه و ليگ بازيكنان بودند. اتحاديه اتحاديه در سال 1884 تاسيس شد و پس از تنها يك فصل بازي ، قهرمان ليگ خود يعني سنت لوئيس مارونز به ليگ NL پيوست. ليگ بازيكنان در سال 1890 توسط اخوان بازيكنان حرفه اي Base-Ball بازيكنان ، اولين اتحاديه بازيكنان اين ورزش تاسيس شد ، كه نتوانسته بود NL را متقاعد كند تا روشهاي كار خود را تغيير دهد ، از جمله محدوديت حقوق و دستمزد و بند ذخيره بازيكنان را به تيم هاي آنها به طور نامحدود NL متحمل بسياري از بازيكنان ستاره در ليگ بازيكنان شد ، اما P.L. بعد از يك فصل سقوط كرد امتيازات NL بروكلين ، شيكاگو ، پيتسبورگ و نيويورك همتايان ليگ بازيكنان خود را جذب كردند.
- دوشنبه ۲۹ دی ۹۹ ۰۹:۵۹
- ۱۹ بازديد
- ۰ نظر