تبر دستي ، ساخته شده توسط خرد كردن سنگ چخماق براي ايجاد يك گوه ، در دستان يك انسان نيرو و حركت ابزار را به يك نيروي تقسيم عرضي و حركت قطعه تبديل مي كند. تبر دستي اولين نمونه از يك گوه است كه قديمي ترين دستگاه از شش ماشين كلاسيك ساده است كه اكثر ماشين ها از آن استفاده مي كنند. دومين ماشين قديمي قديمي صفحه شيب دار (سطح شيب دار) بود كه از زمان هاي ماقبل تاريخ براي جابجايي اجسام سنگين استفاده مي شد.
چهار ماشين ساده ديگر در خاور نزديك باستان اختراع شده است. چرخ همراه با مكانيزم چرخ و محور در هزاره 5 قبل از ميلاد در بين النهرين (عراق مدرن) اختراع شد. مكانيسم اهرم براي اولين بار در حدود 5000 سال پيش در خاور نزديك ظاهر شد ، جايي كه از آن در مقياس تعادل ساده و براي جابجايي اشيا large بزرگ در فناوري مصر باستان استفاده شد. از اين اهرم در دستگاه بالابرنده آب شادف ، اولين دستگاه جرثقيل ، كه در بين النهرين حدود 3000 سال قبل از ميلاد مسيح ظاهر شد و سپس در فناوري مصر باستان حدود 2000 سال قبل از ميلاد استفاده شد.
اولين شواهد موجود در مورد قرق ها به بين النهرين در اوايل هزاره دوم قبل از ميلاد و مصر باستان در طول سلسله دوازدهم (1991-1802 قبل از ميلاد) برمي گردد. پيچ ، آخرين دستگاه ساده اختراع شده ، اولين بار در بين النهرين در دوره آشور نو (609-911) قبل از ميلاد ظاهر شد. اهرام مصر با استفاده از سه دستگاه از شش ماشين ساده ، صفحه شيب دار ، گوه و اهرم براي ايجاد ساختارهايي مانند هرم بزرگ جيزه ساخته شده اند.
ارشميدس ، فيلسوف يوناني ، حدود سه قرن قبل از ميلاد ، سه ماشين ساده را مورد مطالعه و توصيف قرار داد: اهرم ، قرقره و پيچ. ارشميدس اصل برتري مكانيكي را در اهرم كشف كرد. فلاسفه بعدي يونان پنج ماشين كلاسيك ساده (به استثناي صفحه شيب دار) را تعريف كردند و توانستند تقريباً مزيت مكانيكي آنها را محاسبه كنند. هيرون اسكندريه اي (حدود 10–75 ميلادي) در كار خود مكانيك پنج مكانيزم را ليست مي كند كه مي توانند "باري را به حركت درآورند". اهرم ، بادگير ، قرقره ، گوه و پيچ و ساخت و كاربرد آنها را توصيف مي كند. با اين حال ، درك يونانيان محدود به استاتيك (توازن نيروها) بود و شامل پويايي (مبادله بين نيرو و فاصله) يا مفهوم كار نبود.
- دوشنبه ۱۵ دی ۹۹ ۱۱:۱۶
- ۱۸ بازديد
- ۰ نظر